Συναισθηματικό φαγητό. Ορμονικοί και συμπεριφορικοί λόγοι για την συναισθηματική διατροφή.
Το συναισθηματικό φαγητό χαρακτηρίζεται ως μια έντονη επιθυμία να καταναλώσει κανείς συγκεκριμένη τροφή είτε γλυκό είτε αλμυρό χωρίς να υπάρχει βιολογική πείνα. Αυτό που παρατηρείται είναι ότι αυτό συμβαίνει αυτοματοποιημένα και τις περισσότερες φορές το άτομο αντιδρά ασυνείδητα.
Πώς αναπτύσσετε όμως το συναισθηματικό φαγητό και τι ρόλο παίζουν οι ορμόνες στην σύνδεση ψυχικής υγείας και διατροφής;
Είναι γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι περιγράφουν ότι ανάλογα με το τρόφιμο που επιλέγουν να φάνε αλλάζει και η διάθεση τους. Οι νευροδιαβιβαστές και οι ορμόνες μας έρχονται να επιβεβαιώσουν την παραπάνω δήλωση.
Ντοπαμίνη. Η Ντοπαμίνη δρα ως νευροδιαβιβαστής ο οποίος σχετίζεται άμεσα με την αίσθημα την ανταμοιβής. Πολύ απλά, δίνοντας μας τροφές οι οποίες μας ικανοποιούν, τόσο περισσότερο μας ανταμείβει ο εγκέφαλος. Όλη η διαδικασία συνδέεται και με το αίσθημα της χαράς και της ικανοποίησης.
Εάν θέλεις να συμβάλεις στην διατήρηση των επιπέδων της ντοπαμίνης σου τότε βάλε καθημερινή άσκηση στο πρόγραμμα σου, επέλεξε τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνη, τροφές που περιέχουν προβιοτικά, φρούτα, λαχανικά και τέλος μην στερείσαι τον ύπνο.
Σεροτονίνη. Η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής γνωστός για την σημασία του στην διάθεση. Μπορεί να διατηρήσει τα επίπεδα της διάθεση μας και να μας προσφέρει ευεξία. Η σεροτονίνη δημιουργείται κατά το μεγαλύτερο της ποσοστό στο στομάχι και έχει άμεση σύνδεση με τον εγκέφαλο. Έρευνες δείχνουν ότι η άσκηση, ο διαλογισμός, η ψυχοθεραπεία και η καλή διατροφή μπορούν να την ενισχύσουν.
Κορτιζόλη. Η κορτιζόλη γνωστή για την σημασία της στην αύξηση του στρες μπορεί να επηρεάσει την όρεξη για φαγητό και να διαταράσσει την ισορροπία των γευμάτων.
Ποιοι άλλοι λόγοι μπορούν να σε οδηγήσουν σε συναισθηματικό φαγητό;
Πέρα από το κομμάτι της διάθεσης και του άγχους που μπορούν να διαταράξουν τον οργανισμό και την χημεία του, πιθανόν να υπάρχουν και συμπεριφορικοί λόγοι που μας οδηγούν σε μη λειτουργική σχέση με το φαγητό. Ειδικότερα, πολλές φορές θέλοντας να «χαρίσουμε» μικρές στιγμές απόλαυσης στον εαυτό μας επιλέγουμε τροφές με λιπαρά και μειωμένη θρεπτική αξία παρότι σε βάθος χρόνου μπορεί να το μετανιώσουμε ή να αισθανθούμε ενοχές. Ωστόσο, με αυτό τον τρόπο δημιουργείται μια στιγμή «ελέγχου» της διάθεσης μας μέσα από το φαγητό.
Παρόμοια το συναισθηματικό φαγητό μπορεί να υπάρξει εξαιτίας έλλειψης χαράς ή καλών στιγμών που μας δίνουν δύναμη να συνεχίσουμε ή να ξεκουραστούμε πραγματικά, καταφεύγοντας στην εύκολη απόλαυση του φαγητού.
Η σχέση μας με το φαγητό.
Ένας ακόμη λόγος που πιθανόν οδηγεί το άτομο σε συναισθηματικό φαγητό είναι η ανατροφή μας ή η εκπαίδευση γύρω από την διαδικασία, το είδος του φαγητού και τα γεύματα. Φυσικά και οι επιλογές τροφών και η διαδικασία που γευματίζει κάθε οικογένεια μπορεί να επηρεάζει μετέπειτα την επιλογή μας. Θα έλεγε κανείς ότι υπάρχει μια μορφή εκπαίδευσης ή μιμητισμού γύρω από την τροφή την οποία πολλές φορές το άτομο την ακολουθεί ασυνείδητα σε όλη του την ζωή.
Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι η διαδικασία του φαγητού είναι εξίσου σημαντική όσο και η επιλογή των θρεπτικών συστατικών. Η απομάκρυνση από οθόνες και η απόλαυση του φαγητού μέσα από τις αισθήσεις μας βοηθάει τόσο στην πέψη αλλά και συναισθηματικά.
Ακούγοντας το σώμα μας.
Πολλές φορές η πυροδότηση της συναισθηματικής πείνας μπορεί να συμβεί από την δυσκολία να κατανοήσουμε πότε πραγματικά πεινάμε και γουργουρίζει η κοιλιά μας από το να καλύψουμε απλά ένα κενό βαρεμάρας, θυμού ή θλίψης. Παρατήρησε το σώμα σου και την βιολογική πείνα ώστε να συνδεθείς περισσότερο με τον εαυτό σου και να ξεχωρίσεις τι πραγματικά συμβαίνει στο σώμα σου.
Τέλος, δεν θα ήταν ορθό να παραλείψουμε τις συνήθειες μας. Οι καλές συνήθειες στην καθημερινότητα όπως για παράδειγμα ο καλός ύπνος, η άσκηση, η κοινωνικοποίηση και τα τακτικά γεύματα μπορούν να αποτρέψουν ένα συναισθηματικό φαγητό. Οι συνήθειες μας, εξάλλου, είναι αυτές που χτίζουν τον τρόπο ζωής μας.